B. MONKEY

Michael Radford heeft na Il Postino het roer omgegooid: zijn nieuwste film B. Monkey is een romantische misdaadfilm waarin de rollen tussen man en vrouw worden omgedraaid.

Na het succes van Il postino waren de verwachtingen hoog gespannen voor de volgende film van regiseur Michael Radford. Het lijkt er sterk op dat Radford met B. Monkey een film voor ogen had die niet snel vergelijkbaar was met zijn veelgeprezen lofzang op de romantiek.
Met B. Monkey heeft hij echter een weinig opzienbarende romantische misdaadfilm afgeleverd. Beatrice (Asia Argento), bijgenaamd B. Monkey, is een professionele overvaller, die het beroven van juweliers tot haar specialiteit heeft gemaakt. Net wanneer ze genoeg begint te krijgen van haar opwindende leven loopt ze de saaie schoolmeester Alan (Jared Harris) tegen het lijf. Beatrice en Alan beginnen een stormachtige relatie, waarbij Beatrice graag het initiatief neemt. Als de seksuele nieuwsgierigheid eenmaal bevredigd is, leiden hun tegengestelde karakters tot een hoop vervelend gekibbel. Uiteindelijk belooft Beatrice op het rechte pad te blijven, maar haar criminele verleden blijft haar achtervolgen in de vorm van haar vriend Paul (Rupert Everett), een mislukte drugsdealer met enorme schulden aan zijn leveranciers. Beatrice voelt een loyaliteit jegens Paul en besluit hem te helpen.
Dit verhaal over de misdadiger die wil stoppen maar nog één allerlaatste klus wil klaren, is natuurlijk al honderd keer verteld. Er is dan ook weinig verrassends aan B. Monkey, behalve de rolomdraaiing van man en vrouw. Zo wordt het vooroordeel dat vrouwen meer behoefte hebben aan voorspel dan mannen in de film effectief ontkracht. Beatrice rukt de kleren van haar lijf en wil meteen het bed induiken, terwijl Alan pas kan na een romantisch avondje uit. Daar blijft het niet bij. De rolomdraaiing wordt de hele film door consequent volgehouden. Ergens halverwege wordt de essentie hiervan verwoord. Het koppel zit in de penarie en Beatrice zegt: "Alles komt goed. Dat beloof ik je", waarop Alan vraagt: "Zou dat niet mijn tekst moeten zijn?"

Exploitatie
Dat in B. Monkey een sterke, vrouwelijke protagonist wordt opgevoerd die voor de verandering eens niet afhankelijk is van mannelijke kracht, is niet helemaal te rijmen met Radfords schaamteloze exploitatie van Argento’s welgevormde lichaam. Gelukkig krijgt de Italiaanse actrice, die overigens de dochter is van horrorregisseur Dario Argento, meer te doen dan zorgen voor het verplichte vrouwelijk naakt. In tegenstelling tot Jared Harris, die op zijn beurt weer de zoon is van acteur Richard Harris, beschikt Argento over een hoop charisma en zij zorgt met haar optreden voor het kleine beetje energie in deze verder levenloze film.
Als liefdesgeschiedenis heeft B. Monkey niet meer te bieden dan het uitgekauwde idee van ‘opposites attract’. Als misdaadfilm sleept hij alle clichés uit het boekje aan. Van een dialoog als "I want to offer you a job — Why me? — Cause you’re the best", die uitgesproken wordt wanneer een gangsterbaas Beatrice voor een klus wil strikken, zou een serieuze scenarioschrijver zich toch niet meer moeten bedienen. De soundtrack tenslotte, die nogal schizofreen heen en weer beweegt tussen jazz, Portishead en Barry White, lijkt een laatste poging B. Monkey nog enigszins op smaak te brengen. Tevergeefs.

Roel Haanen