A Royal Affair

Seks en machtsstrijd aan het Deense hof. In Berlijn werd deze kruising tussen historisch drama en politieke thriller bekroond voor beste scenario en acteur.

De zeventienjarige Deense koning Christian VII is weer eens dermate onhandelbaar dat het hof besluit een nieuwe lijfarts te zoeken. Kandidaat Johann Struensee, een vrijdenker die weinig moet hebben van de corrupte hofkliek, vraagt de argwanend loerende jonge vorst kalmpjes wat er aan de hand is. "Ik drink veel, hou van hoeren met grote tieten en mag graag vechten", roept hij provocerend. "Wat is daar mis mee?" is de nuchtere repliek.
Het is het begin van een merkwaardige driehoeksverhouding waar ook de eenzame jonge koningin Caroline deel van uitmaakt. Ze deelt niet alleen het bed met de nieuwe lijfarts, maar zal hem in deze ambitieuze verfilming van een roemruchte episode uit de Deense geschiedenis ook aansporen zijn politieke idealen te verwezenlijken. De adel voelt zich bedreigd en slaat terug.
Regisseur Nikolaj Arcel wilde de Deense roman Prinsesse af blodet niet als kostuumstuk verfilmen, maar gaf het de allure van een hedendaags drama. Daar is hij goed in geslaagd, al zou je kunnen stellen dat die seksaffaire nogal gewoontjes is. Heel goed daarentegen is de keus om de vermeende waanzin van Christian (sublieme rol van de eveneens in Berlijn onderscheiden Mikkel Boe Følsgard) niet onnodig aan te dikken. Arcel stelt het eerder voor als het recalcitrante gedrag van een puber.
A Royal Affair mag dan eerder degelijk dan briljant zijn, het is beslist een raak neergezet tijdsbeeld waarin Arcel dicht op de voortreffelijk geacteerde personages kruipt. Het werd een tragedie waarin de seksaffaire slechts dient als opmaat naar een grimmige schets van onverschillig opportunisme, wrede onderdrukking en de nietsontziende manier waarop machthebbers geneigd zijn hun posities veilig te stellen.

Leo Bankersen