Hollandse Nieuwe 2018: Douwe Dijkstra over Life in a Virtual Panopticon
'Sociale media laten onbedoeld de paradoxale kanten van de mens zien'
In de reeks Hollandse Nieuwe komen negen makers aan het woord wier film op de 38ste editie van het Nederlands Film Festival in première gaat. Douwe Dijkstra’s Life in a Virtual Panopticon reageert op de sociale media waar wij mee interacteren.
Door Mariska Graveland | Portret Angelique van Woerkom
Waar gaat je werk over? “Life in a Virtual Panopticon is een interactieve video-installatie en gaat over sociale media en de mix van realiteiten die daarin te vinden is. Ik maak het in samenwerking met mediakunstenaar Dries Depoorter en het is onderdeel van de Interactive expo.”
Waarom wilde je dit maken? “Het onderwerp fascineert me enorm, de bizarre cocktail van reclame, wereldnieuws, entertainment, persoonlijke berichten en alle hybride bijproducten zoals fake news, product placement, personal branding en clickbait. Sociale media laten in mijn ogen vaak onbedoeld en op een heel mooie manier de paradoxale kanten van de mens zien. Daar waar ik met mijn werk Démontable (2014) beeldend reageerde op de media die je consumeert, wil ik nu met een interactief werk reageren op de media waarmee je interacteert. Deze interactieve kant is nieuw terrein voor mij. Ik zoek dat op door samen te werken met Dries, een kunstenaar die met zijn installaties en applicaties op een participerende wijze commentaar levert op technische ontwikkelingen.”
Mijn volgende werk wordt nu eens… “Ik ben geïnteresseerd in het maken van interactief werk zoals deze installatie, maar ik zie mezelf ook nog korte films maken. Daarbinnen zou ik verder willen in het documentaire genre. Voor beide dingen geldt dat ik op zoek ben naar ontmoetingen met anderen. Daarnaast zoek ik met mijn collectief 33 1/3 de combinatie op tussen video en theater.”
Dit zou de Nederlandse film nodig hebben… “Minder formules, er wordt naar mijn idee te veel naar Amerika gekeken. Ik zou graag meer risico’s en eigen karakter willen zien. Ook in historische films bijvoorbeeld, die volgens mij veel meer zouden kunnen bijdragen aan een kritische verwerking van ons verleden.”
Dit was een bepalend filmmoment in mijn leven… “In mijn eigen werk was dit het maken van Démontable. Een project dat begon als doorlopende driekanaals video-installatie die ik later monteerde tot een korte film met een begin en een eind. Dit organische proces en de resulterende film hebben voor mij veel bepaald. Evenals de ronde die de film maakte op filmfestivals. Het liet me ook zien dat ik met weinig geld en middelen iets kon maken wat voor mij en anderen betekenis heeft.”
Te zien op het Nederlands Film Festival.